De nederzetting Villavieja valt op door zijn imposante ommuurde omheining. Deze architecturale structuur, perfect zichtbaar, loopt langs een omtrek van ongeveer driehonderd meter. Hoewel, het is momenteel half begraven, zoals te zien is op de afbeeldingen. De archeologische ingreep heeft de in die sectie behouden hoogte (3,10 m.) en een nauwkeurige beschrijving van de constructie ervan kunnen vaststellen.

Samengevat bestaat de structuur uit:

1. Stichting

Volgens wat er werd opgegraven, zochten de uitvoerders van de muur een stevige en solide ondersteuning voor de constructie ervan, waarbij ze de aarde vrijmaakten totdat ze de levende rots van het zandstenen platform verkregen. Toen er eenmaal een stevige zitplaats was gevonden en aangezien deze op een helling stond, werden de eerste lagen metselwerk ingeklemd met puin totdat er een horizontaal vlak was bereikt om de muur uit te voeren. Met deze zitting werd enerzijds een uitstekende natuurlijke fundering met een groot draagvermogen en een goede stabiliteit voor de rest van de constructie gegarandeerd.

2. Onderdelen waaruit de wand is opgebouwd

In het gebied dat onbedekt is gelaten, begint de muur in het buitenste gebied met drie rijen groot poreus zandsteenmetselwerk, waar de twee buitenste momenteel anderhalve meter van het steunvlak verdwijnen, de derde omhoog naar de kruin van de muur . . Dit schema zou mogelijk binnen kunnen worden herhaald, een extreem dat niet kon worden geverifieerd omdat de opgraving dit niveau niet heeft bereikt. de belangrijkste doeken van groot metselwerk die het buitenvlak van de muur vormen, zijn uitgevoerd met een instortingshoek naar binnen tussen 10% en 20%, verticaal.

3. Uitvoeringsvorm

Op basis van het bewijs dat we hebben, werd voor de uitvoering van de muur eerst de steunbasis voorbereid, op zoek naar de moedersteen en het verwijderen van de plantaardige laag. Vanaf hier, en met een vooropgezet schema, begon de muur met drie rijen metselwerk aan elke kant, zodanig ingeklemd dat ze al een helling naar binnen hadden. Toen de muur werd gebouwd en de banen met puin werden geëgaliseerd, werd de ruimte tussen de belangrijkste metsellagen opgevuld met toeslagstoffen (zand, grind, grind en puin), om het geheel samenhang en stabiliteit te geven. Uit een hele reeks berekeningen, uitgevoerd door José Garzón Vicente over de kwantificering van interne en externe aardverschuivingen in het ingegrepen gebied, is als hypothese geschat dat de hoogte zou bijna 5 m bedragen. vanaf je externe boot .

Torens bevestigd aan de omtrek van de muur

De muur wordt aan de buitenkant versterkt door een reeks torens of aangebouwde bastions.. Er zijn twee soorten, afhankelijk van hun grootte, kleine halfronde bastions van 3 m. in diameter en even grote halfronde torens van 5 m. diameter.