Deze route start vanaf de aansluiting met Route 1 (Ruta de la Agricultura). De route loopt langs het regionale netwerk (NO-2) dat, bij het bereiken van het knooppunt Puerto Málaga, naar links afbuigt tussen olijfgaarden, boerderijen, molens en goed bewaarde steeneikenbossen.
Na meer dan 300 m boven het profiel van de route te zijn gestegen, eindigt het bij de “Noria de Cesna” na langs de NO-12 naar “Tierras de Cesna” te zijn gegaan en zo aan te sluiten bij het “Red Parque Cesna”.
Hier worden de uitzonderlijke panoramische uitzichten op het centrale deel van de gemeente (Sierras de Castillejos – Chite) of zelfs op het natuurpark Subbética ten noorden van de route verkregen.

milieu
Het mag geen verrassing zijn dat we tijdens deze tour de morfologie die kenmerkend is voor de gemeenten van West-Granada duidelijker kunnen waarderen: een reliëf van heuvelachtige heuvels op de Quartaire afzettingen in het binnenland, waar de “Serranía de las Cabreras” opvalt aan de begin en de “Serranías de Cesna”.
Ondanks de kalksteenaard van de materialen, zullen we echter nauwelijks grote waterbronnen vinden, slechts enkele bronnen of mijnschachten.
Op dit typisch Andalusische platteland zijn nog steeds uitstekende stukjes mediterraan bos bewaard gebleven, vergezeld van een hele reeks doornige en aromatische planten en hier en daar een wijdverspreide harsden. Opgemerkt moet worden, vanwege de uitzonderlijke grootte van hun voeten, dat de exemplaren van Quejigo en Encina gevonden zijn in het gebied “Cortijo Mahoma – Cortijo Ventorro”, evenals in het gebied “Marrojuelas”. De omgeving van de route is ook rijk aan vogels en zoogdieren, vooral degenen die zich voeden met carnivoren, begunstigd door de overvloed aan haas en rode patrijs.
We zullen talrijke exemplaren kunnen observeren in verspreiding en reeks van soorten zoals de slangenarend, de steenarend, de gier, die zeer zeker afkomstig is van de Cordoba subbeticas, de wespendief, de buizerd, de oehoe, de Uil, en zoogdieren zoals de Das, de Garduña en de Genet.

cultureel
De grens tussen het moslimgebied van de nazireetische staat Granada en de christelijke grens bleef bijna 300 jaar bestaan, tussen het begin van de 13e eeuw en het einde van de 15e eeuw toen het gebied van Torre Pesquera en Cesna werd veroverd na verschillende schommelingen van de territoriale grenzen. De nederzetting aan de grens was erg intens, aangezien het een geschikte plaats was voor de uitwisseling van producten tussen beide samenlevingen; de
Het land van Cesna werd rond het jaar 917 veroverd door Syrische kolonisten, na de oorlogen tegen de Mozarabische (christelijke) bevolking die in opstand kwam onder leiding van Omar Ibn Hafsun. Een lange tijd en een intense historische nederzetting hebben geleid tot een uitgebreid architectonisch erfgoed, met de nadruk op “Torre Pesquera” en “Castillo de Cesna” als verdedigingsbastions van de grens met Nasrid.
De herbevolking van de 16e eeuw en de verdeling van land trokken talloze Castiliaanse bevolkingsgroepen naar deze vruchtbare en waterrijke gronden, waarvan het meest zichtbare product het grote aantal boerderijen en haciënda’s langs de route is. Uitstekende enclaves zoals de “Marrojuelas” boerderij, “Cruz de Bujeo” boerderij, “Casa de Bujeo Alto”, “Nevazo” boerderij, “Ventorro” boerderij, “Mahoma” boerderij, “La Gancha” boerderij en de unieke “Noria de la Gancha”, een van de laatste noria’s die met dieren is verhuisd.